รักผมมีราคา -8-


 "แบมแบม..."


"หืม..อื้อ"   จู่ๆคุณมาร์คก็พุ่งเข้ามาจูบผมค่อยใช้ร่างกายกำยำดันร่างของผมให้นอนราบไปกับเตียวใหญ่ มือทั้งสองข้างของเราเคลื่อนมาสัมผัสกัน แล้วประสานนิ้วทั้งห้าเข้าด้วยกัน


     จากจูบแรกๆที่นุ่มนวล อ่อนโยนแปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรง ส่งลิ้นหนาเข้าไปกวาดต้อนความหวานในโพรงปากเนินนานจนอีกฝ่ายพอใจจึงผละใบหน้าออก


     น้ำลายสีใสยืดเป็นสายยาวตอนที่เขาผละจูบออก มีบางส่วนที่ติดเลอะที่มุมปากผมนิดหน่อย คนที่คร่อมร่างผมอยู่ส่งนิ้วเรียวยาวมาช่วยเช็ดมันออกให้


     เขาจรดนิ้วชี้และนิ้วกลางลงบนริมฝีปากของผม เขี่ยๆเชิงจะบอกว่าให้เปิดปากออก  ผมทำตามอย่างว่าง่ายอ้าปากงับนิ้วทั้งสองเข้าไปในปาก


     ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังดูดของเขาอยู่เลย ผมเริ่มเคลิ้มไปกับการดูดนิ้วมือเรียวยาวนั้น ผมส่งมือของตัวเองไปล็อคมือข้างนั้นของคุณมาร์คไว้  


     ผ่านไปสักพักคุณมาร์คก็เอานิ้วออกจากปากของผม เขาส่งยิ้มให้ก่อนจะกดจูบบนริมฝีปากอย่างอ่อนโยนแล้วผละออก 


     จากนั้นก็เปลี่ยนเป้าหมายใหม่ เขาใช้นิ้วที่มันเปียกเพราะน้ำลาย ค่อยๆลูบวนที่ช่องทางด้านหลังของผม


"อ๊ะ..."   พอเริ่มคลายตัวเขาก็ส่งนิ้วเข้ามา  ชักเข้าชักออกตามความพอใจของตัวเอง


"อืออ"   ผมยกมือทั้งสองข้างขึ้นปิดปากกลั้นเสียงตัวเองไว้


     แต่คุณมาร์คส่งมือใหญ่มาจับมือที่ปิดปากของผมออก


"อย่ากลั้นเสียง"


"..."


"ฉันอยากได้ยินเสียงนาย.."


"อื้อออ"  จู่โจมผมด้วยจูบที่ร้อนแรงอีกครั้ง 


"อื้อ..อึกก..อื้อออ"  เขาดันความเป็นชายของเข้ามาโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวในขณะที่ปากของเรายังไม่แยกออกจากกัน


"กลิ่นนายหอมจัง.."    เขาผละจูบออกแล้วจุมพิตเบาๆลงข้างแก้ม


"กลิ่นคุณก็ด้วย.."


"วันนี้ทั้งฉันทั้งนายไม่ได้ดื่มยาระงับด้วย...คงอ่อนโยนให้ไม่ได้แล้วนะ"


"อืมมม..ไม่ต้องอ่อนโยนก็ได้"    ผมส่งแขนเรียวขึ้นไปคล้องคอคุณมาร์คไว้


"...."


     กระซิบแผ่วเบาข้างใบหูเขาแต่เต็มไปด้วยอารมณ์และความต้องการ "อยากได้มากกว่านี้"


"อึก!..."


"อร๊าาาาาา!!!!.....อ๊ะๆๆๆๆ"


'ที่ผ่านมาถึงจะมีเซ็กส์แบบรุนแรงกันหลายครั้งแต่ครั้งนี้มันมากกว่าครั้งไหนๆ'


'คงเป็นเพราะยาจริงๆ...ครั้งนี้ได้กลิ่นฟีโรโมนของคุณมาร์คทั้งหมดจริงๆ'

 

     คุณมาร์คยันตัวขึ้น ยกมือขึ้นเสยเรือนผมสีดำสนิทที่ปรกหน้าเขาอยู่ 


'เชี้ยย...แค่เสยผมยังหล่อ'


"จ้องอะไรขนาดนั้น..."


"คะ...คือ"


"กลิ่นนายสุดยอดมากเลย.."


"..."


"ไม่เคยมีอารมณ์ขนาดนี้มาก่อนเลย"


"อ๊ะ..อร๊าาาา!...ชะ..ช้าหน่อย...ผะ..ผมหายใจไม่ทัน"


"ขอโทษนะมันหยุดไม่ได้แล้ว"


"อ๊ะๆๆๆ...อ๊าาาาาา!"


     คุณมาร์คค่อยดันร่างผมให้หันหลังให้เขาจัดท่าให้ผมอยู่ในท่าคลานก่อนเขาเหมือนจะพยายามทำอะไรสักอย่าง...


ตืดๆๆ!


     เขาสัมผัสนิ้วลงบนปลอกคอด้านหลังของผมจากนั้นปลอกคอที่ผมสวมอยู่มันก็หลุดออกมาอย่างง่ายด้วย


"อ๊ะ!ๆ...อะ..เอ๋?" 


"พร้อมรึเปล่า?"


"อะ..อืม"    ผมยืดตัวตรงให้แผ่นหลังแนบไปกับอกกว้าง


     คุณมาร์ควาดแขนข้างนึงกอดช่วงเอวผมไว้ ส่วนอีกข้างก็ล็อคคอผมไว้หลวมๆ


      ผมค่อยปิดเปลือกตาลงช้าๆ มือทั้งสองข้างสัมผัสวางซ้อนทับลงบนแขนเขาที่ล็อคคอผมอยู่


"อยู่ด้วยกันตลอดไปเลยนะ..."   


กัด!


"อร๊าาาาาา!..."    จบประโยคคนด้านหลังผมก็ฝังคมเขี้ยวนั้นบนหลังคอของผม


     ผมรู้สึกได้ถึงเลือดจำนวนมากที่ไหลออกมาและความรู้สึกร้อนแผ่วแพร่ไปทั่วร่าง รู้สึกเหมือนร่างกายจะละลาย...


"อึก!"


"ไม่เป็นไรนะ.."    คุณมาร์คเลียเลือดที่ไหลออกมาไม่หยุดจากรอยแผลก่อนจะผละใบหน้าออกช้าๆใช้นิ้วโป้งเช็คเลือดบริเวณแผลจากคมเขี้ยวของเขาอย่างเบามือที่สุด


"คะ..ครับ"    ผมเอียงใบหน้าส่งยิ้มให้เขา  เขาจับใบหน้าผมให้ไปแนบกับใบหน้าของเขา


"นายเป็นคู่ของฉันแล้วนะ"


"คุณมาร์คก็เป็นคู่ของผมแล้ว.."


"อยู่กับฉันตลอดไปเลยนะ..." 


    ผมเลื่อนใบหน้าให้เข้าไปใกล้กับคุณมาร์คมากขึ้นให้ริมฝีปากของเราสัมผัสกันอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันทั้งนุ่มนวล ละมุน อ่อนหวานมากกว่าครั้งไหนๆ คำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ ผมอยากให้จูบนี้ของเราแทนคำตอบของผม....




ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ค่ำคืนแสนหวาน #เพื่อนไม่จริง

รักผมมีราคา -5-